Skóra: Kluczowe Informacje, Pielęgnacja i Ochrona

Jak dbać o skórę?

Skóra to największy organ ludzkiego ciała, ma bezpośredni kontakt ze środowiskiem zewnętrznym i tworzy barierę, która chroni narządy wewnętrzne. W związku z tym należy odpowiednio dbać o skórę, aby jak najdłużej mogła spełniać wszystkie swoje funkcje. Dbać możemy przez poprawne i regularne oczyszczanie a także prawidłowe osuszanie skóry, dobór odpowiednich do warunków atmosferycznych ubrań, ochronę przed promieniowaniem UV, stosowanie zbilansowanej diety, nawadnianie organizmu i dbanie o higienę snu, unikanie używek oraz unikanie kontaktu z substancjami szkodliwymi, np. detergentami.

Jak zbudowana jest skóra?

Skóra zbudowana jest z trzech warstw: najbardziej zewnętrzne – naskórka, skóry właściwej oraz najgłębiej położonej tkanki podskórnej.

Budowa naskórka

Naskórek to najbardziej zewnętrzna warstwa skóry. Tworzą go keratynocyty. Sam naskórek składa się z czterech warstw, z których każda pełni inne, wyspecjalizowane funkcje.

Warstwa podstawowa (rozrodcza) jest najgłębiej położoną z warstw. Jej nazwa związana jest z tym, iż tu dochodzi do podziałów komórkowych i powstawania nowych komórek naskórka.
Wielowarstwowo ułożone komórki w kształcie wieloboków tworzą warstwę kolczystą naskórka. Pomiędzy spłaszczonymi komórkami znajduje się specjalna substancja, która ja spaja, tworząc zwartą konstrukcję.
Warstwa ziarnista jest tworzona przez komórki wrzecionowate, których jądra są spłaszczone. To tutaj produkowane jest białko keratynowe.
Warstwa rogowa naskórka leży na powierzchni skóry. Komórki w tej warstwie nie posiadają jąder, są spłaszczone i przylegają do siebie. Jednak im bliżej powierzchni, tym ułożenie komórek rozluźnia się i następuje złuszczanie naskórka – odpadanie komórek położonych najbardziej powierzchniowo.

Budowa skóry właściwej

Środkowa warstwa, czyli skóra właściwa, zbudowana jest z komórek tkanki łącznej – zawiera dużą ilość włókien kolagenowych i elastynowych. To tutaj zlokalizowane są naczynia krwionośne, chłonne, zakończenia nerwów, mięśnie przywłosowe oraz przydatki skóry, które pełnią specjalne funkcje. Zaliczamy do nich:

Gruczoły: łojowe, znajdujące się u podstawy mieszka włosowego i chroniące skórę oraz włosy czynnikami zewnętrznymi. W naskórku znajdują się również 2 rodzaje gruczołów potowych: apoktynowe – występujące na owłosionych częściach ciała i pokrywające całą skórę gruczoły ekrynowe. Gruczoły potowe odpowiedzialne są za regulację termiczną.
Włosy
Paznokcie

Skóra właściwa składa się z dwóch warstw: brodawkowatej i siateczkowatej. Warstwa brodawkowata łączy skórę właściwą z naskórkiem. Składa się z luźnej tkanki łącznej włóknistej. Wytwarzane są tutaj włókna kolagenowe i sprężyste (elastynowe) i retikulinowe, i niektóre komórki układu odpornościowego. Znajdują się w niej liczne brodawki, więc jest pofalowana. Sprzyja to lepszemu połączeniu z naskórkiem i wpływa na elastyczność skóry. Warstwa siateczkowata jest bardziej zbita, ogrywa dużą rolę w procesie gojenia się ran.

Budowa tkanki podskórnej

Tkanka podskórna jest najgłębszą z warstw skóry i łączy ją bezpośrednio z mięśniami i kośćmi. W tej części skóry magazynowany jest tłuszcz, warstwa ta pełni więc funkcję izolacji termicznej. Tkanka podskórna zawiera włókna kolagenowe, które są stelażem dla skóry. Ta część skóry odpowiada także za odżywianie pozostałych warstw skóry oraz odczuwanie (jest doskonale unerwiona, występują tu liczne naczynia krwionośne). Kiedy tkanka podskórna jest słaba skóra właściwa i naskórek nie są wystarczająco dobrze odżywiane, co powoduje osłabienie skóry, podatność na uszkodzenia i przyspieszone procesy starzenia.

Jak spowolnić proces starzenia skóry?

Z biegiem czasu skóra zaczyna tracić swoje pierwotne właściwości. Podstawa budowy skóry – jej “szkielet” z włókien kolagenowych i elastynowych – zaczyna się osłabiać w związku ze zmniejszeniem produkcji tych włókien. Skóra traci jędrność i elastyczność, stopniowo wiotczeje. Zmniejszone wytwarzanie wiążącego wodę kwasu hialuronowego wpływa na przesuszenie, a osłabiona praca gruczołów łojowych i potowych powoduje zaburzenia bariery hydrolipidowej. Na odwodnionej i podrażnionej skórze zaczynają się tworzyć siateczki zmarszczek. Wpływ na tempo starzenia się skóry mają także czynniki genetyczne. Obserwując swoich przodków można wyciągnąć wnioski o szybkości postępowania u nich procesów starzenia się i podjąć próby opóźnienia momentu uwidocznienia się zmarszczek. Osoby szczupłe narażone są na na szybsze pojawienie się zmian w wyglądzie skóry na policzkach. Jest to związane z niedostatecznym wypełnieniem skóry tkanką tłuszczową, przez co staje się ona mniej elastyczna i wiotka. Ilość zmarszczek jest znacznie zwiększona u osób o pogodnym usposobieniu, często się uśmiechających i mrużących przy tym oczy (mimika twarzy) – ruchy twarzy zdecydowanie przyspieszają tempo pojawiania się zmarszczek. Na powstawanie starzenia się skóry wpływ mają czynniki zewnętrzne i wewnętrzne:

grubość skóry w danym miejscu na ciele,
rodzaj cery: wrażliwa i sucha starzeją się szybciej, tłusta i mieszana zdecydowanie wolniej)
nadmierne przebywanie na słońcu i korzystanie z solarium oraz brak stosowania ochrony przed promieniowaniem słonecznym (w postaci kremów i odpowiedniej odzieży)
nieprawidłowa dieta (duża ilość produktów wysokoprzetowrzonych),
niedobory witamin,
przesuszenie skóry,
styl życia,
nieodpowiednia pielęgnacja codzienna (nieregularna czy też niedostosowana do rodzaju cery)
zmiany hormonalne, np. w czasie menopauzy, kiedy następuje zmniejszenie produkcji estrogenów, biorących udział w procesie tworzenia się kolagenu. Zmiany hormonalne mają też wpływ na obniżenie ilości wydzielanego sebum i podskórnego tłuszczu oraz negatywnie wpływają na możliwości magazynowania odpowiedniej ilości wody przez skórę.
zanieczyszczenie środowiska,
palenie wyrobów tytoniowych oraz inne używki
przebywanie w pomieszczeniach klimatyzowanych,
smog,
stres – w sytuacjach silnego napięcia produkowany jest kortyzol, który powoduje uszkodzenia fibroblastów odpowiedzialnych za wytwarzanie kolagenu
niedobór snu a nawet sposób spania.

Aby przeciwdziałać starzeniu się skóry należy zadbać przede wszystkim o odpowiednią pielęgnację, zbilansowaną dietę, ograniczać przebywanie na słońcu, wysypiać się i unikać stresów. W zakresie wsparcia pielęgnacji i diety można liczyć na dostępne na rynku kosmetyki, preparaty, suplementy diety oraz zabiegi kosmetyczne i medycyny estetycznej. Dzięki stosowaniu odpowiednich witamin, minerałów i składników odżywczych organizm człowieka funkcjonuje prawidłowo. Ma to bezpośredni wpływ na skórę, dzięki dostarczaniu witamin skóra staje się bardziej jędrna, poprawia się jej koloryt i stopień nawilżenia. Poprawa kondycji skóry musi być jednak działaniem wielokierunkowym, obejmującym dostarczanie różnorodnych witamin i minerałów, zarówno w postaci diety jak i pielęgnacji zewnętrznej. Ze względu na ich właściwości, potwierdzone działanie mają:

Witamina C (kwas askorbinowy), która jest silnym przeciwutleniaczem (hamuje rozwój wolnych rodników, które przyspieszają procesy starzenia się organizmu),
Retinol, pochodna witaminy A, pomaga w syntezie kolagenu i elastyny, przyspiesza regenerację komórek skóry. Ma również wpływ na regulację wydzielania sebum oraz poprawia nawilżenie skóry. Retinol wpływa na redukcję niedoskonałości i przebarwień.
Witaminy z grupy B (m.in. B₂, B₃ – niacynamid B5 – pantenol) mają za zadanie wzmocnienie bariery ochronnej skóry, Witamina B działa na zmarszczki poprzez stymulację odnowy komórkowej skóry.
Witamina E jest antyoksydantem, chroni skórę przed działaniem wolnych rodników. Witamina E ma właściwości nawilżające i ujędrniające cerę, zapobiega również utracie wody. Najlepiej działa w połączniu z witaminą C.
witamina D odpowiada za regulację procesów wytwarzania nowych komórek w skórze. Poprawia także napięcie skóry i przyspiesza jej regenerację. – znacznie je spłyca oraz ogranicza powstawanie nowych bruzd na skórze. Jednocześnie poprawia ona napięcie skóry oraz przyspiesza jej regenerację.

Dbanie o skórę to także dobrze zbilansowana dieta. Przede wszystkim należy zadbać o odpowiednie nawodnienie organizmu – należy dożywać min. 1,5 – 2 litrów wody dziennie. Ponadto do diety należy wprowadzić produkty bogate w:

witaminy (przeciwutleniacze) znajdziemy w jagodach, truskawkach, malinach, jeżynach, żurawinie, granacie czy czerwonych winogronach. Źródłem witaminy C może być zielona pietruszka, papryka, czarna porzeczka, jarmuż, brukselka, grejpfrut i pomarańcza. Spożywając w pełnoziarniste pieczywo, ryby i chude mięsa dostarczamy organizmowi witaminę B. Witamina A występuje m. in. w marchewce, dyni, serach i jajkach.
kolagen (mięso, ryby, galareta mięsna),
owoce ( np. śliwki, morele) i warzywa (zielone, dynia)
białka roślinne,
oliwa z oliwek,
likopen (pomidory, morele, arbuzy, grejpfruty czerwone)
migdały, orzechy, pestki

Rynek kosmetyczny jest niezwykle bogaty w produkty (m. in. sera, kremy i oleje) mające pomoc w walce z oznakami starzenia. Należy skoncentrować się na wyborze kosmetyków z odpowiednimi składnikami, prawidłowej kolejności stosowania i odpowiednim ich nakładaniu. Istotne jest również dobre oczyszczanie cery z makijażu, kosmetyków pielęgnacyjnych i zanieczyszczeń środowiskowych. Składniki odpowiednie dla pielęgnacji przeciwstarzeniowej to m. in.

śluz ślimaka (zawiera m. in. kolagen, elastynę i kwas glikolowy),
kawior,
antyoksydanty,
retinol,
peptydy,
witamina C,
koenzym Q10,
kwas hialuronowy,
witamina B3,
witamina E,
wyciągi z roślin (np. zielona herbata, rokitnik, winogrona),
olejek różany.

Gabinety kosmetyczne oraz medycyny estetycznej mają w ofercie różnorodne zabiegi wspomagające walkę z oznakami starzenia się skóry, poprzez głębszą pielęgnację, działania odżywiające i ujędrniające skórę a nawet całkowitą likwidację powstałych zmarszczek. Warto skorzystać z zabiegów takich jak:

mezoterapia igłowa (nakłuwanie skóry i dostarczanie substancji odżywczych, np. kwasu hialuronowego, w jej głębsze warstwy)
laser frakcyjny – polega na stymulowaniu skóry do odbudowy poprzez wykonanie mikrouszkodzeń. Powinno się wykonać kilka serii zabiegów.
termolifting – podgrzewanie odpowiednich warstw skóry za pomocą podczerwini lub fal radiowych, co prowadzi do kurczenia się włókien kolagenowych i pobudza skórę do odnowy i produkowania kolagenu.
mikrodermabrazja – rodzaj mocnego peelingu
EndyMed PRO
Derma V
LaseMD ULTRA
HOLLYWOOD SPECTRA™
Laser frakcyjny eCO2 Plus
GENIUS®
LaseMD
VMAT Pro Medical
Enlighten®
Cutera Enlighten III
Platforma Xeo
Ulfit
ULTRAFORMER III
Excel HR
MedArt FRx Intenz™ CO2

Jakie są szkodliwe detergenty dla skóry?

Dbanie o skórę to także unikanie jej kontaktu z substancjami szkodliwymi lub zabezpieczanie odkrytych powierzchni skóry przed działaniem preparatów chemicznych. Wśród detergentów mających negatywny wpływ na skórę zaliczyć możemy m. in.:

Laurylosiarczany sodu (Sodium Lauryl Sulfate, SLS; Sodium Laureth Sulfate, SLES) – detergenty myjące i odtłuszczające. Aktualnie można je znaleźć w pastach do zębów, szamponach do włosów i płynach do mycia. Na skórze mogą powodować podrażnienia, wysypki, świąd, infekcje oczu i jamy nosowej.
Parabeny (Methyl, Ethyl Propyl, Butyl Parabens) są konserwantami, które mogą wywoływać silne reakcje alergiczne i stany zapalne skóry. Wykazują również działanie rakotwórcze.
Triclosan jest stosowany w kosmetykach jako antyseptyk. Może powodować nowotwory błon śluzowych oraz skóry. Ma negatywny wpływ na rozwój płodu.
Glikole (Propylene Glycol, Glikol propylenowy, PG Xylene Glycol) są rozpuszczalnikami dodawanymi do wielu środków myjących, kosmetyków oraz aerozoli. Wykazują działanie rakotwórcze, uszkadzają narządy wewnętrzne. Wywołują podrażnienia na skórze, stany zapalne, wysuszają skórę i mogą powodować świąd.
Parafina, Mineral oil, Petrolatum, Paraffin oil oraz inne inne substancje ropopochodne. Jako, że nie są wchłaniane z jelit i powierzchni skóry, zatykają pory. Wpływają też za ilość zanieczyszczeń na skórze, ponieważ absorbują kurz i bakterie. Tym samym sprzyjają rozijaniu się stanów zapalnych na skórze, trądziku i zaskórników.
Ftalany, które są obecne m. in. w ubraniach, plastikach (PVC), rozpuszczalnikach, zabawkach, foliach do pakowania żywności. W kosmetykach występuje głównie ftalan dietylu (DEPH), znajdziemy go m. in. w szamponach, dezodorantach, czy lakierach do paznokci. Substancja ta może działać toksycznie, drażniąc oczy i skórę. Ma też negatywny wpływ na płodność. Ftalany zaburzają gospodarkę hormonalną i intensyfikują powstawanie stanów zapalnych.
Sztuczne substancje zapachowe (Parfume, Fragrance, Aroma) przede wszystkim są silnie uczulające i rakotwórcze.

Czym cechuje się skóra

Skóra w poszczególnych partiach ciała ma różne cechy charakterystyczne i właściwości.

Skóra na głowie i twarzy

Skóra na głowie jest bardzo mocno unerwiona. Bogata jest w grzyby i bakterie, które tworzą swoisty mikrobiom. Na głowie jest też najwięcej wilgoci (w porównaniu z innymi partiami ciała). Cera, czyli skóra twarzy, u każdego człowieka jest inna. Wyróżniono kilka podstawowych rodzajów cery:

Normalna – najczęściej występuje u dzieci. Jest zdrowa, nie widać na niej podrażnień i wyprysków, ma odpowiednią regulację sebum – nie jest ani przetłuszczona ani sucha.
Tłusta – skóra jest tłusta i pokryta grubym naskórkiem. Przetłuszcza się, powstają na niej zmiany trądzikowe, widoczne są pory i zaskórniki.
Sucha – skóra jest szorstka, mało elastyczna i cienka. Cera taka jest wrażliwa, występują na niej podrażnienia, łatwo się przesusza i przez to łuszczy.
Mieszana – tłusta w tzw. strefie T (czoło, nos i broda), a normalna lub sucha na policzkach.

Skóra na dłoniach

Skóra na dłoniach jest najbardziej narażona na kontakt z drażniącymi substancjami chemicznymi zawartymi w detergentach. Skóra tu posiada niewielką ilość gruczołów łojowych i ma cienką warstwę podściółki z tłuszczu, przez co może się marszczyć szybciej niż inne partie ciała.

Skóra na nogach

Pomimo tego, że nie jest cienka, jest narażona na przesuszenia. Ma to związek z tym, iż posiada niewielką ilość gruczołów łojowych, a przy tym jest narażona na ciągły kontakt z odzieżą: spodniami, rajstopami czy długimi spódnicami. Skóra na nogach jest bardziej owłosiona niż większość części ciała, więc na przesuszenie wpływ mają również zabiegi depilacyjne.

Skóra w miejscach intymnych

Skóra w miejscach intymnych jest dobrze unerwiona, owłosiona i często ma ciemniejszy kolor niż skóra w innych miejscach ciała. Związane jest to z gromadzeniem się na wargach sromowych czy odbycie. Skóra okolic intymnych narażona jest na podrażnienia, wywoływane choćby niewłaściwą higieną czy noszeniem źle dobranej (zbyt obcisłej) bielizny. U kobiet skóra w miejscach intymnych zmienia się w okresie okołomenopauzalnym, staje się ona sucha i znacznie bardziej wrażliwa.

Skóra na plecach

Skóra na plecach jest dosyć gruba, zawiera wiele gruczołów łojowych i potowych. Może to prowadzić do nadmiernego wydzielania sebum, zatykania porów, powstawania zaskórniaków i stanów zapalnych. Na wygląd i stan skóry na plecach ma wpływ gospodarka hormonalna. Po okresie dojrzewania na skórze pleców często pozostają blizny potrądzikowe.

Schorzenia i choroby skóry

Jak każdy z organów ciała, skóra narażona jest na różne schorzenia, choroby i podrażnienia. Mogą one być chwilowe – wywołane przez grzyby, wirusy czy bakterie, lub przewlekłe, takie jak: atopowe zapalenie skóry, łuszczyca, trądzik czy czerniak. Najbardziej widoczne na skórze są jednak oznaki starzenia oraz różnego rodzaju blizny.

Zmarszczki

Zmarszczki to zagłębienia w skórze (w zależności od głębokości mogą być to linie, fałdki lub bruzdy), które są efektem starzenia się człowieka i związanego z tym wiotczenia włókien elastynowych oraz kolagenowych w skórze. Pierwsze zmarszczki zaczynają być widoczne już około 25. roku życia. Na ich powstawanie wpływ ma upływ czasu oraz inne czynniki. Warto zdawać sobie z tego sprawę, by skutecznie opóźniać pojawienie się zmarszczek oraz ich rozwój. Zmarszczki zaczynają być widoczne na skórze twarzy około 25 roku życia. Następnie zaczynają się utrwalać. Około czterdziestki procesy tworzenia się nowych zmarszczek przyspieszają, można zauważyć pionowe i poziome linie na czole, pomiędzy brwiami czy też bruzdy przebiegające od skrzydełek nosa w kierunku kącików ust. Zbliżając się do 50 roku życia można zaobserwować pojawianie się oznak starzenia na szyi i dekolcie oraz tzw. chomiczki – lekko obwisające policzki. Zmarszczki można klasyfikować na różne sposoby. Podstawowy podział obejmuje:

zmarszczki płytkie (powierzchowne), które cechuje głębokość do 0,5mm
zmarszczki głębokie, czyli takie, których głębokość jest większa niż 0,5mm.

Inny podział związany jest z genezą powstawania zagłębień w skórze. Tu można wyróżnić:

zmarszczki mimiczne (np. kurze łapki, zmarszczka palacza, lwia zmarszczka, zmarszczki królicze, linie poprzeczne czoła, zmarszczki pod oczami)
zmarszczki o charakterze grawitacyjnym (doliny łez, zmarszczki marionetki, obręcze Wenus, bruzdy nosowo-wargowe, opadające powieki),
zmarszczki związane ze starzeniem hormonalnym
zmarszczki posłoneczne (wywołane przez fotostarzenie się skóry).

Uszkodzenia/blizny

Blizna (łac. cicatrix) – jest zmianą skórną, tworzącą się w wyniku urazu lub po działaniu chirurga. Zadaniem blizny jest połączenie brzegów rany oraz tkanek ją okalających. Jest to proces następujący z powodu przerwania ciągłości skóry właściwej oraz tkanek położonych głębiej, jest on nieunikniony i nie ma możliwości aby temu zapobiec. Z powodu różnorakich sposobów powstawania i pochodzenia blizn, a także przez wzgląd na ich zewnętrzny wygląd, blizny dzielą się na różne rodzaje. Podstawowym rozróżnieniem jest podział związany z procesem dojrzewania blizny, na który wpływ ma wiele czynników takich jak choćby wielkość uszkodzenia tkanek oraz indywidualne predyspozycje pacjenta/-tki – stan zdrowia czy szybkość gojenia się ran).

Wyróżniamy blizny:

niedojrzałe i dojrzałe (podział podstawowy)
przerostowe, zanikowe, bliznowce i keloidy (rozróżnienie ze względu na wygląd)
pooperacyjne, oparzeniowe, potrądzikowe i pourazowe (podział w odniesieniu do przyczyny powstania)

Nowotwory Złośliwe nowotwory skóry dzielą się na dwie grupy: czerniaka oraz niebarwnikowe nowotwory skóry. Druga grupa, chociaż występuje najczęściej, jest mniejszym zagrożeniem dla życia niż czerniak. Na skórze mogą tworzyć się także inne rodzaje nowotworów, takie jak mięsaki czy chłoniaki. Przyczyną powstawania nowotworów skóry są nieprawidłowe rozrosty komórek lub modyfikacje w komórkach pigmentowych (czerniak), najczęściej spowodowane nadmierną ekspozycją na promieniowanie UV.

Ochrona skóry przed pogodą

Jako, że skóra to największy organ ludzkiego ciała, ma bezpośredni kontakt ze środowiskiem zewnętrznym i tworzy barierę, która chroni narządy wewnętrzne. W związku z tym należy odpowiednio dbać o skórę, aby jak najdłużej mogła spełniać wszystkie swoje funkcje.

Ochrona skóry przed słońcem

Ochrona przed promieniowaniem UV jest niezbędna nie tylko ze względów estetycznych (opóźnienie procesów starzenia się skóry, unikanie przebarwień) ale także zdrowotnych (alergie na słońce, narażenie na wystąpienie nowotworów). Kremy z filtrami powinny nas chronić zarówno przed promieniowaniem UVA jak i UVB. Wbrew pozorom kosmetyki przeciwsłoneczne stosowane powinny być nie tylko w lecie, ale przez cały rok.

Ochrona skóry przed zimnem i deszczem

Ochrona skóry przed zimnem i deszczem to nie tylko dostosowanie odzieży wierzchniej do aury i temperatury panującej na zewnątrz, ale to przede wszystkim zadbanie o dostateczne nawilżenie i/lub natłuszczenie skóry. Kosmetyki temu służące powinny mieć w składzie substancje kojące i nawilżające, takie jak: oleje, panthenol, witamina E, kwas hialuronowy, mocznik czy aloes. Istotne jest również utrzymywanie odpowiedniej temperatury w domu – przegrzewanie osusza powietrze i źle wpływa na skórę.

Pielęgnacja skóry

Aby wspomagać skórę w jej działaniach oraz skutecznie opóźniać procesy należy zadbać przede wszystkim o odpowiednią pielęgnację, zbilansowaną dietę, ograniczać przebywanie na słońcu, wysypiać się i unikać stresów.

Kosmetyki do skóry

Kosmetyki, których używamy należy dobierać do obszaru ciała, ewentualnych problemów skórnych. Winny się one składać z odpowiednich, najlepiej naturalnych i hipoalergicznych składników. Codzienna pielęgnacja powinna obejmować odpowiednie oczyszczanie, złuszczanie, osuszanie i nawilżanie/dostarczanie skórze niezbędnych wartości odżywczych. Do pielęgnacji skóry głowy stosowane mogą być peelingi trychologiczne, szampony, wcierki, odżywki i maski. O twarz, szyję i dekolt należy dbać z pomocą produktów dostosowanych do rodzaju cery. W pielęgnacji twarzy nie powinno zabraknąć kosmetyków do demakijażu, myjących (żele, pianki), złuszczających (peelingi mechaniczne lub enzymatyczne), tonizujących (toniki, hydrolaty), dostarczających składniki odżywcze: sera, maski, kremy, oleje. Skóra dłoni i stóp wymaga częstego nawilżania. Na całym ciele powinno się stosować złuszczanie (np. w postaci peelingów), mycie produktami, które nie przesuszają skóry oraz nawilżanie (balsamy, kremy, masła do ciała, olejki itp.).

Nawilżanie skóry

Nawilżona skóra to przede wszystkim skóra dobrze nawodniona, w związku z czym należy spożywać odpowiednią ilość płynów w ciągu dnia. Oprócz tego można stosować kosmetyki zawierające składniki nawilżające oraz wspomagające utrzymanie wody w głębszych warstwach skóry. Mogą to być substancje takie jak: gliceryna, olejki (np. kokosowy, z awokado, z pestek winogron, oliwa z oliwek), kwas hialuronowy, aloes, witaminy, ceramidy czy wyciągi z roślin.

Wpływ diety na skórę

Dieta ma wpływ na funkcjonowanie całego organizmu ludzkiego, a więc także na skórę. Przede wszystkim należy zadbać o odpowiednie nawodnienie – należy dożywać min. 1,5 – 2 litrów wody dziennie. Ponadto do diety należy wprowadzić produkty bogate w:

witaminy (przeciwutleniacze) znajdziemy w jagodach, truskawkach, malinach, jeżynach, żurawinie, granacie czy czerwonych winogronach. Źródłem witaminy C może być zielona pietruszka, papryka, czarna porzeczka, jarmuż, brukselka, grejpfrut i pomarańcza. Spożywając w pełnoziarniste pieczywo, ryby i chude mięsa, mleko i przetwory mleczne, nasiona roślin strączkowych, drożdże dostarczamy organizmowi witaminę B. Witamina A występuje m. in. w marchewce, dyni, serach, maśle, szpinaku, groszku, sałacie i jajkach. Witaminę E znajdujemy w olejach roślinnych, orzechach, kiełkach i pełnoziarnistych produktach zbożowych.
Witamina D – produkowana jest pod wpływem promieniowania słonecznego, w małym stopniu spożywać ją można w jajkach i tłustych rybach morskich.
kolagen (mięso, ryby, galareta mięsna),
owoce ( np. śliwki, morele) i warzywa (zielone, dynia)
białka roślinne,
oliwa z oliwek,
likopen (pomidory, morele, arbuzy, grejpfruty czerwone)
migdały, orzechy, pestki

Istotne w dobrze zbilansowanej diecie są również makro- i mikroelementy: wapń (produkty mleczne, jaja, drób i ryby, warzywa kapustne), potas (pomidory, banany, ziemniaki, rośliny strączkowe, kapusta), siarka (zółtko jaja, przetwory mleczne, drób i ryby), sód (wędliny, sery podpuszczoowe, solone przetwory rybne), magnez (orzechy, zielone części roślin, kakao, kukurydza, otręby, produkty zbożowe), miedź (orzechy, migdały, zielone warzywa), selen (orzechy brazylijskie, otręby, kiełki zbożowe, grube kasze, ryby morskie), żelazo (mięso, ryby, żółtka jaj), krzem (otręby, kiełki, pokrzywa) oraz cynk (mleko, mięso, rośliny strączkowe, produkty zbożowe). Negatywny wpływ na wygląd skóry ma spożywanie żywności wysokoprzetworzonej, dużej ilości węglowodanów, nadmiaru cukrów prostych (słodkie przekąski), ostrych przypraw. Na pogorszenie stanu skóry wpływają m. in. kawa i herbata, napoje alkoholowe, tytoń i inne używki, tłuszcze nasycone.

Zabiegi pielęgnujące skórę

Gabinety kosmetyczne oraz medycyny estetycznej mają w ofercie różnorodne zabiegi wspomagające dbanie o skórę, poprzez głębszą pielęgnację, działania odżywiające i ujędrniające skórę a nawet całkowitą likwidację powstałych zmarszczek. Warto skorzystać z zabiegów takich jak:

mezoterapia igłowa (nakłuwanie skóry i dostarczanie substancji odżywczych, np. kwasu hialuronowego, w jej głębsze warstwy)
laser frakcyjny – polega na stymulowaniu skóry do odbudowy poprzez wykonanie mikrouszkodzeń. Powinno się wykonać kilka serii zabiegów.
termolifting – podgrzewanie odpowiednich warstw skóry za pomocą podczerwini lub fal radiowych, co prowadzi do kurczenia się włókien kolagenowych i pobudza skórę do odnowy i produkowania kolagenu.
Peeling chemiczny to metoda polegająca na złuszczaniu wierzchniej warstwy skóry przy pomocy substancji chemicznych – kwasów. Metoda ta uszkadzając skórę w kontrolowanym procesie (dzięki wywołanym przez kwasy podrażnieniom) stymuluje skórę do rozpoczęcia intensywnych procesów regeneracyjnych i oraz produkcji elastyny oraz kolagenu. W procesie najczęściej wykorzystywane są kwasy AHA (migdałowy i mlekowy), BHA (np. kwas salicylowy), PHA (np. kwas laktobionowy).
Mikrodermabrazja jest zabiegiem polegającym na usunięciu martwego naskórka. To nieinwazyjny, mechaniczny mikropeeling wykonywany za pomocą kontrolowanego i prezyzyjnego strumienia mikrokryształków korundu, diamentowych tarcz lub strumienia wody (hydrabrazja). Zabieg mikrodemrabrazji, oprócz złuszczania, dotlenia i wzmacnia skórę oraz stymuluje produkcję kolagenu. Zabieg wspomaga walkę z przebarwieniami, bliznami i rozstępami – w efekcie mikrodermabrazji skóra, na której znajdują się zmiany, z czasem zastępowana jest zdrową tkanką.

Intensywniejsze działanie zapewnia dermabrazja – przy tym zabiegu ścierany jest nie tylko naskórek, lecz także górne warstwy skóry właściwej.

infuzja tlenowa, czyli zabieg podczas którego do głębszych warstw skóry wprowadzany jest pod ciśnieniem czysty tlen, który aktywuje metabolizm komórek. Infuzja tlenowa ujędrnia skórę, działa także przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie.
Oczyszczanie wodorowe to kontrolowane wprowadzanie cząsteczek aktywnego wodoru (za pomocą strumienia wody pod ciśnieniem) do głębszych warstw skóry. mikroskopijnych cząsteczek aktywnego wodoru, które mają za zadanie oczyszczenie skóry. Wodór oczyszcza skórę, m. in dzięki eliminacji wolnych rodników. W trakcie zabiegu można też, z pomocą urządzenia do oczyszczania wodorowego, wprowadzić do skóry substancje odżywcze.